Artykuł, przepis pochodzi z www.wiescidladomu.pl • Hotblog
imbir

W tropikalnej Azji uprawia się go od ponad 3.000 lat. Jest jedną z tych roślin, bez których wiele narodów nie wyobraża sobie życia. Dla każdego Azjaty imbir to podstawowy dodatek do potraw i bardzo skuteczne lekarstwo. W polskiej kuchni, w sproszkowanej postaci, dodaje smaku flakom, pasztetowi z zająca i piernikowi.

Surowy imbir dodaje świeżości i pikantności owocom morza, polepsza smak mdłych potraw i tłustych mięs, np. kaczki czy wieprzowiny. Mielony najlepiej nadaje się do potraw słodkich, np. herbatników, ciast, sałatek owocowych. Pasuje też doskonale do pieczonych jabłek. Imbir surowy zawsze trzeba obrać, a najlepiej zeskrobać nożem skórkę tylko z kawałka, którego będziemy używać. W żadnej potrawie nie powinno się go łączyć z ziołami, bo te kłócą się z jego aromatem. Świetnie za to komponuje się z przyprawami korzennymi: zielem angielskim, liściem laurowym, goździkami, gałką muszkatołową i pieprzem. Świeży najlepiej trzymać w lodówce. Owinięty papierowymi ręcznikami i w plastikowych torebkach przetrwa kilka tygodni. Imbiru w proszku nie kupujemy na zapas, bo zwietrzeje. Małe opakowanie trzymamy w ciemnym i suchym miejscu. Imbir marynowany po otwarciu schowajmy w lodówce. Kandyzowany - w słoiczku, w chłodnym i ciemnym miejscu. Jednak są osoby, którym imbiru jeść nie wolno. Jest to bardzo ostra przyprawa, mająca drażniące działanie, dlatego nie można się nią bezkarnie zajadać. Unikać jej powinny kobiety w ciąży lub karmiące, osoby chorujące na przewlekłą chorobę przewodu pokarmowego, np. wrzody żołądka, czy dwunastnicy lub refluks żołądkowy.


Lecznicze właściwości imbiru:

 

opracowałam z pomocą Alicji Nowak,
specjalistki z Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego
Tagi:
Drukuj
Źródło: https://wiescidladomu.pl/hotblog/porady-kulinarne/146-ogromne-zalety-imbiru